Το βιβλίο αυτό -προϊόν εικοσαετούς έρευνας του Πέτρου Βλαστού, ενός από τους σημαντικότερους Έλληνες λογίους της Διασποράς που επηρέασαν σε σημαντικό βαθμό τα ελληνικά γράμματα τις πρώτες δεκαετίες του 20ού αιώνα -εκδόθηκε για πρώτη φορά το 1931, ως μια προσπάθεια να μελετηθεί ο πλούτος της δημοτικής γλώσσας. Έργο αναφοράς μέχρι σήμερα, μας οδηγεί στην εποχή κατά την οποία οι δημοτικιστές αναδείκνυαν τη μητρική λαλιά η οποία κινδύνευε να ξεχαστεί ύστερα από τα πολλά χρόνια κατά τα οποία είχε επισήμως περιπέσει σε αχρησία. Στον δεύτερο αυτό τόμο της παρούσας έκδοσης -στην οποία έχει τηρηθεί η ορθογραφία του πρωτοτύπου, που ήταν μια πρώιμη πρόταση του μονοτονικού συστήματος- ο αναγνώστης θα βρει τα μέρη Γ\' έως Μ\' της έκδοσης του 1931: λέξεις για τα καιρικά και τα αστρονομικά, τα ανατομικά και τα φυσιολογικά, τα ονόματα και τα οικογενειακά τους ονόματα, τα παιχνίδια και τους χορούς, τα ζώα και τα φυτά, τις πέτρες, τα πετράδια και τα μέταλλα, τα δαιμονικά, τις κατάρες, τις ευχές και τους όρκους, καθώς και ιδιωματικές εκφράσεις της δημοτικής. Τέλος, στον τόμο αυτό, ο συγγραφέας -πριν από τον Δείκτη (το Ευρετήριο, δηλαδή)- παρουσιάζει το ορθογραφικό σύστημα που ακολούθησε στη συγγραφή του συγκεκριμένου έργου.